De zin van het bestaan volgens Viktor E. Frankl

In ‘de zin van het bestaan’ beschrijft Frankl zijn kampervaringen en de (over)levensfilosofie die hij midden in de hel die het kamp is, ontwikkelt. Op bijna klinische wijze neemt hij ons mee in de manier waarop de gevangen gedehumaniseerd worden, ontdaan van werkelijk alles wat ze hebben; kleding, bezittingen, haar, identiteit en naam en zelfs de laatste dromen die ze eventueel nog zouden koesteren. In dit absolute lijden weet Frankl de kracht te vinden om het leven toch als zinvol te zien.